
Verschoppelingen
„Paul! op zij, jongen!" zei Mark, die nooit de minste vrees voor welken hond ook had gekend, en hurkte terstond zoo !aag mogelijk bij den grond om den hond te lokken.
't Beest raakte daardoor met zich zelf verlegen, schudde even den kop, kwispelstaartte, kwam nader, liet zich door Mark streel ...

Verschoppelingen
En ze had zooveel te vragen en te dragen. Haar moeder was een zwakke, ziekelijke vrouw, die wel het bestuur had over de huishouding, doch meestal niet in staat scheen te zijn om iets meer te doen, dan haar oudste dochtertje van 's morgens vroeg tot 's avonds Iaat te kommandeeren. De andere kinder ...

Verschoppelingen
Ja, dat was het, wat hem bezwaarde, wat hem somber stemde ; de onscheidbaarheid van die twee, die hij ja, die hij — liefhad. Maar die liefde tot beide — hoe echt en hecht ook — was niet gelijk, omdat freule Virginie iets heel anders voor hem was dan Marie. In de nabijheid van Marie bleef hij op d ...

Verschoppelingen
Met Mark Mens zou hij eens over de klompen spreken : die zou goeden raad geven, want wat niemand wist, dat wist zijn beste vriend.
Koen en Hilda wilde hij maar liever alles toegeven ; die tien gulden mochten ze best houden. .Alleen één kwartje zou hij er gaarne van hebben, om er fatsoenlijke ...

Verschoppelingen
Later schreven een paar zoons van Hillebrand aan Paul, dat ze gaarne in de groote stad zouden wonen ; en hij antwoordde ze onder anderen terug :
„Heb je de rust van je ziel lief, kom dan nooit naar een groote stad ; heb je aardsche rust en aardsch genot lief, wil je werkelijk rustig, veel van ...

Verschoppelingen
Hoofdstuk XV.
Paul was zoo gelukkig, als een mensch op de wereld kan zijn. Er ontbrak hem niets, en bijzondere begeerten had hij niet. Hij kleedde zich naar zijn stand en hield — zoo jong als hij was — heel wat geld over. Wat kon hij meer wenschen ? Aan zijn vader dacht ...

Verschoppelingen
't Was een kostelijke najaarsavond. De maan, zich zelf bijna verbergend in een groot nest van nevel-licht, gaf geen volle klaarte, maar scheen al wat zich roerde of vast stond in de wijde omgeving enkel met lichte nevels te omsluieren. 't Leek of heel langzaam wolken van licht in allerlei richtin ...

Verschoppelingen
Voor Koen en Hilda deed hij zijn uiterste best. Maar — de armvoogden merkten dat en vonden, dat de jongen goed zijn eigen kost en kleeren vei-dienen kon. Teun Dolle kwam er met Koen en Hilda over spreken, en de menschen speelden verbazend op, maar ze wilden toch Paul niet missen, zelfs al gaf de ...

Verschoppelingen
EEN OORSPRONKELIJK VERHAAL DAT AANVANGT ONGEVEER 1870 . door JAN VELTMAN : -:Dit pad, dat op eenigen afstand van Pauls woning door een uitgestrekt kreupelbosch liep, was zóo smal, dat er moeilijk twee menschen naast elkander konden loopen. Vóór den ingang va ...

Verschoppelingen
Het vertrek van Mark Mons had Paul zoo uit zijn gewonen doen gebracht, dat hij vergat, dat hij nu al dertien jaar was. En toch had dat vertrek hem aan de tien gulden jaarlijks doen denken. Misschien was 't tóch van zijn vriend ! Nu kón hij 't weten en nu wilde hij 't weten ! Hij ging naar den arm ...